Starbucksın bu şubesi gerçekten çok ama çok şirin :) Önce sizi çok güler yüzlü saygılı çalışanları karşılıyor artık o kadar çok gidiyorum ki buyrun Özlem Hanım hoşgeldiniz. Bİr Fiesta bi Chai Tea Latte değil mi diyorlar benim söyliyecek bir sözüm kalmıyor. Dışarda bahçe kısmı küçük ama şirket için gayet de iyi. Şimdi gel gelelim esas meselemize. YA bu Starbucksdakiler ne kadar çok DEDİKODU yapıyor. Yani gelen müşterilerin çoğu tamam iş adamı iş kadını çalışan. Biri patronunu eleştirir biri iş yerindeki çalışan arkadaşının arkasından konuşur sonra ay şekerim akşam nerdesin derken etrafa şöyleeeee bir göz ucuyla erkek taraması yapılır ortamdaki tüm yakışıklılar çember altına alınır. Abartmıyorum geçen 12 kız 1 erkek aynı masa etrafında toplanmışlardı yazık oldu çocuğa acıdım. Beni sorucak olursanız ben tek başıma takılıyorum. Kendi işimin müdürü oldum ya ondan çalışanımız yok :) İnsanlar yaş ilerledikçe çocukluklarını gençliklerini unutup bir hırs peşinde adeta at yarışı şeklinde kariyer kovalamaya başlıyorlar. Bunları böyle ufak bir cafede insanların yüzünden okumak o kadar kolay ki. Hepsi stres sıkıntılı bir ifadeyle ya karşısındakine ya da başkalarına gövde gösterisi yapıyorlar. Ben senden üstünüm sen beni geçemezsin gibi sürekli bir yarış. Konuşmaları inanın dinlemiyorum o kadar minik bir yerki dipdibe oturmaktan ister istemez duyuyorsunuz. Bazen diyorum ki bu düzen hep böyle mi olucak hep mi itiş kakış . Aman neyse çok fena dedikodular dönüyor kahve bahane dedikodu şahane yani.Kadınlar yüksek topuklu bakımlı çantalı erkeklerde takım elbise dışında çok bir alternatifleri yok maalesef. Birbiriyle tanışmak için burda yan masaya kahve ısmarlandımı daha göremedim ama kesin olmuştur. Çünkü sosyallik iş yerlerinde böyle öğlen molaları dışında pek de birşey yapılmıyor. Ben alıyorum kahvemi Uykusuzu mu yiyorum yemeğimi arada cep telefonumdan tweeterı takip ediyorum. Ben de kendi kendime dedikodu yapıyorum şimdilik :)
